Die Avonture van Petite & Patat - Ek vat die pad met my beste vriendin!

 "A good friend listens to your adventures, a best friend makes them with you!"

Die beste ding vir die siel is ‘n vakansie met jou bestie. Maar daar is altyd sekere dinge wat mens moet inpak in 'n reeds oorvol tas, maar dis hoekom jy jou bestie vat, sy moet sit sodat jy kan zip!

Daar is soveel dinge wat mens moet doen, sien en probeer, goed wat nodig is, fun is en once in a lifetime is.... So hier is' n guide vir die beste spontane vaca met jou bestie! Maak notas, leer uit ons foute, vat ons advise, want hierdie tannies ken van!

PLACES TO GO AND THINGS TO DO:

Step 1: Kry jou bestie uit Moz om te kom kuier

Step 2: Wing it!

Laat jou bestie No Diggidy saam jou future trou man sing, al last die verhouding net deur sy 20minute acoustic session, fantasie is beter as niks. Dan wanneer die fantasie klaar is, gaan na ‘n plek waar niemand jou ken, of tot iemand uitroep “Stefffffffaaaaaannniiiiiee” – want net so stem kan ‘n ph soos n f laat klink.

Balance is key, die enigste way om dan te prove julle is cool, behalwe shots koop vir al die ouens wat 40 lyk maar jou “tannie” noem, is om te Macarena saam die girls wat 12 lyk! Standards people, ons is al cool gewees in die 90’s.

In jou 30’s kom mens selde so laat tuis, so maak seker jy sluip in, fluister onnodig hard en giggle soos die dae wat jy terug gesneak het van Aqua af met jou hakskoene in jou hand en ‘n handsak vol foam. Jy kan die volgende dag by die werk deal met die feit dat jy glans te oud is vir so kuier op ‘n schoolnight.

Wanneer jy dan kuier met die GeesBees, moet jy seker maak jy raak nie deurmekaar met Mikey Raikonnin en Ricky Hakkanin nie, of was daar ‘n Heineken? Wie ookal dit was, hulle was almal vriende met die P-Wolf en Rooikappie (so not a Dad-joke).

Na ‘n goeie nags rus, pak jy die wa, wel, jou ma se wa – want haar kar is ligter op petrol. Pak alles behalwe die kitchen sink, wees realisties, die lodge gan mos wasbakke hê. Hier is waar ons die pad vat, WindFarm toe eers vir ‘n pie wat alles behalwe ‘n average garage pie is, al langs die N2 verby die spier wit windturbines wat uitstaan soos groot waaiers, maar glad nie skuldig kan wees vir PE se wind nie. Verby hoeke en draaie van die N2 wat jul al menige kere gery het, so by so dat die trippie tussen PE, Jbay en Stormsrivier soos een lang trip down memory lane is, gepaard met soundtracks ook natuurlik!

By Storms gestop en ‘n letterlike sign gekry, wel ‘n A2 poster eintelik, vir wat ons next adventure moet wees – 3-wiel scooters deur die Stormsrivier Bos – soos regte biker rebels straight outa ‘n Dalene Matthee boek. Behalwe dat in haar boeke het niemand gelag as ‘n 13-jarige windgat in ‘n boom vas ry, of jou bestie haar scooter in ‘n hek in crash nie (Side note: “no one was hurt in the making of this adventure”). Dis ‘n adventure van Mild2Wild wat beslis jou battery weer charge, behalwe die een wat gevrek het onroute terug. But so worth it! #Theyseemerollin’

Verblyf is altyd vooraf bespreek, ons wing dit, maar ons verkies ook comfort. So book ons in by Abalone Lodges, Knysna – want in PE is dit ‘n hele ander demographic. Cute, cozy, great view – maar pasop vir die onderonsies met die giant spieël.

Dan moet jy in pop by Muse, such a vibe, live music en mense wat claim hul is Dalene Matthee se familie. None the less, so fun. Meeste mense is engels, sommige Afrikaans, maar onthou net in Portugese as jy pao nie reg uitspreek is dit iets heeltemal anders. En as jy jou waitress goed genoeg tip sal sy even vir jou Fly Me to The Moon sing, en jou dooswyn in ‘n fancy take-away koppie sit.

Avoid Kings, dis nie jou tiepe plek, al dink jy so nie. Mar bevind jouself wel op ‘n avontuur na Bloo – waar jy letterlik die TimeWarp kan doen en in ‘n zone intree waar mense hoola hoop (moenie worry – you’ll get the hang of it), wigs en hoedens dra, Barbies braai in toe knyp roosters en ‘n giant seekat uit die klavier prober escape… Ek wens ek het dit opgemaak, maar even ek is nie so cool nie. Dans jou hart uit. Sing ABBA tunes saam 19jariges, maar pasop vir die Tindler Swindlers. Alhoewel die eienaar, jou gewilliglik sal prober oortuig om op die tweedevloer se dak te klim om te escape – freedom of choice.

Bevind jouself erêns oor die naweek in die stilte van die nag op ‘n grondpad na die Knynsa bos, oppad na ‘n timecapsule waar jy jouself vind sterrekyk met ‘n bergwind op jou blad en verbeel jou jy’s Fiela Kommotie se verlore kind. Tot iemand rooiwyn op wit tekkies mors n jy in jou broek wil piepie van die lag.

Oppak suck, so maak dit fun, en paranoidly double check alles, veral die paspoort, wat altyd in jou bestie se handsak is. Catch die roadtrip vibe oppad terug ook, random Afrikaanse musiek help altyd – dis kommin, maar nie kommin, en ons almal weet jy ken elk geval die woorde.

Farewell dinners gan bes gepaard met goeie (en oulike) geselskap. Hand aan hand met te veel tequila, pool stokke en ampere pajama parties. Gesels tot jy jou wekker stel en dit sê 3hrs – wie’s nou die tannies?

SNACKIDY SNACKS:

Jou welkom drankie vanaf die lughawe moet sparkling water wees, want in Moz het net die Woolies dit. Cocktails is key, enige iets wat “festive” is. Jagerbombs, Dirty Tequila, Oesters, onthou net dat een bottle jager die limit is vir die dood – keep a tally…

Nibble, orals – probeer alles, en as daar poppers is sommer twee keer! Die lewe is ‘n avontuur, so jy het altyd snacks nodig. Eet bloukaas pizza saam jou bestie by Tapas, sy’s die enigste een wat nie judge en dit sal opmaak vir die kakkerige mielies.

Maak seker jy eet ribs en pizza met iemand wat homself die GeesBees noem, want hy is legit die snaakse ou wat jy ooit sal teekom. En romanties ook, Ribs by Candlelight - dankie Eishkom, met ‘n echo base “koooom teerrrruuuuuuuuggg” wanneer die krag weer aanskop.

Na ‘n bos adventure is ‘n snack altyd welkom, Bombas by Enricos en ‘n foccasia is altyd ‘n wenner, prober dalk voor die maaltyd op die giant stoel klim, dis bietjie hoër as wat jou bestie sê dit is.

In Knynsa maak ons of ons in mini Sandton is, en die eerste aand is die Waterfront ‘n moet. Sushi en wyn is die menu keuse by 34 South – al die sushi en al die wyn, en natuurlik tequila om die palet skoon te maak. This is the life! Behalwe later in jou aand, wanneer die wyn in ‘n takeaway cup kom (sien bo) en jy die randomste toasted sarmie in jou lewe eet, want 2am snackidy snacks saved your life.

Eet is die beste manier van die tuin roete sien – loop deur die Wild Oats mark op, eet burgers en amazing slap chips by Pili Pili (nie poa pao, onthou dis iets anders). Eet al die tapas by Tapas & Oysters (wees speit jy’t nooit die oysters probeer, al dink jy jou lyf sal ‘n pêrel kan broei). Compensate met Nachos, mossels, sushi en champagne terwyl jou bestie haar hart uit skree vir die groen en goud op die TV. Maar moenie jouself ooruig dat by die volgende stop ‘n chocolate mousse gemaak uit avo en piesang lekker klink nie – dit doen nie, trust us.

Stop by die Heath vir ‘n babalas brekkie, ‘n iced koffie en ‘n pep talk vir verder ry. Padkos is nodig – biltong, skuimpies en motivational fuel tot jy JBay haal waar jy ‘n Catch of the Day maaltyd kan geniet, al is die diens effens crap en die mense daar beweeg in slow motion.

Change of pace beteken sushi word dan Nachos en die tequila bly Mexican wanneer ‘n quick Chingadas dinner ‘n random kuier sessie word. Gepaard met Frozen Margaritas en lag tot jou maagspiere kramp. Maar moenie dat iemand jou oortuig dat ‘n 1liter margarita on tap enige iets anders as ‘n mini Jojo tank is nie – PE het ‘n waterkrisis.

GESEGTES IS KEY:

Karavaan, karavaan, karavaan – wat ookal dit beteken. Kommin is beter as meer kommin. That song came out when I was 12. "Ons werk more". “That's crazy Bru, that's fucken hectic” (en maak ‘n TikTok om te prove jy ken die song rerig).

EXTRA OM TE PAK:

- Matching Sweaters, want elke avontuur kort ‘n naam #AdventuresofPetiteandPatat

- ‘n Polaroid kamera – maar onthou die extra film, en om actually fotos te neem.

- Extra skoene, wat nie wit is nie. Wyn vlek. It’s a thing.

- Rennies – iemand gan jou sometime vra.

- ‘n Spaar vape – sharing is not caring.

- Cleaning wipes, jy dink jy kort dit nie, maar jy doen.

- Tissues – fynbos is mooi maar dit haat jou.

- ‘n Leesboek, wat jy nooit gan lees, but just in case.

Belangrikste van alles vir die perfekte random vaca met jou beste – lag tot jy huil (of pee), don’t get offended when she calls you Daisy, moenie in die geel strepe ry nie, brush op op jou hoola hoop skills en skree “I fucken love you” randomly en hard na mekaar, maak nie saak wie kyk of waar jy is – want soul sisters is amazing, van stokkies draai op skool dae tot way te veel keer “tannie” genoem te word – sy’s jou bestie en elke avontuur is beter met haar!

#adventuresofpetiteandpatat #winggirl #livingthelife #bestieeste can't do life without you bestie! Tot ons volgende avontuur

LM

Die vrou, die slang en die midde-stad - Senhora Da Cobra, Maputo, Mozambique

Wanneer 'n mens iets spesiaal vind in 'n dorp, of wel hier 'n stad, wil mens altyd begin met "in die hartjie van...", maar hier is dit nie naby "die hartjie van" Maputo nie, meer soos daar naby die treinstasie, in oogglans van die nuwe brug, by die werkersmonument (Praca dos Trabalhadores) is die monument wat my hart en my verbeelding gesteel het.

So kom ons begin dit met... ken jy die storie van die vrou en die kobra?

Senhora van die voor en regterkant (Foto LM/SP)

In Mozambique is daar 'n plaaslike legende bekend as "Senhora da Cobra" - die Vrou van die Kobra.  Volgens dié legende, was daar 'n groot boom in die middel van hierdie besige deel van die Maputo se middestad. In hierdie boom het 'n reuse slang gebly, waarskynlik 'n Mosamabiekse spoegkobra, wat almal wat onder die boom deurgestap het gepik het en sodoende hul dood veroorsaak het. Van kinders, na vrouens en werkers, almal was slagoffers vir die onheil wat 'n kobra was.

Eendag het 'n vrou besluit, genoeg is genoeg en het 'n groot pot warm pap gekook, en tradisioneël dit op haar kop gebalanseer om onder deur die boom te loop. Toe die slang haar probeer aanval en byt, het hy in die groot pot geval en verbrand in die hitte van die pap. Die vrou het as held terug geekeer na die gemeenskap en almal het haar moed en heldige daad geprys.

Jare later is die monument in haar eer opgerig in die dorpsplein, ter eer aan die werkersgemeenskap. Baie was gekant hierteen, want die eer moes wees vir die werkers en Mosambiekse vegters wat in die eerste Wêreldoorlog oorlede is, maar eerder is die fiktiewe vrou simbolies vereer. Die groot, klip monument is deur die kunstenaar Ruy Rogue Gameiro, saam met argitek Veloso Reis in 1935 ontwerp en opgerig.

Senhora da Cobra in al haar glorie (Foto LM)

Senhora verteenwoordig die legende van hierdie oorwinning, met 'n groot slang aan haar voet, asook die gild en swaard wat eer bied aan die koloniese tydperk en gevegte van die land. Die land se nasionale wapen word ook uitgebeeld, met klipwerkers uitgekerf aan die voet van die reuse monument.

Toe ek eers gehoor het van haar, het ek my oë nuuskierig by elke straat af bekyk met die hoop dat ek 'n glimpse van haar kan kry, en toe ons uiteindelik die regte straat vind, en die duisende tuktuks en taxis verby geglip het, het ek haar gewaar. In alle prag. In die middel van 'n rotonde, sodat jy met jou voertuig om haar kan ry. Reuse groot, nie life-size nie, maar drie dubbel dit! Sy staan omtrent drie meter hoog, met haar onderste pedestaal omtrent 4 tot 5 meter hoog. So seker 8 meter in totaal, jy kan nie die groot standbeeld miskyk nie. Ek het nou die my maatband saam geneem nie, dit het nie gepas by my toeriste uitusting nie. 

Wat ek wel weet, as nou nie haar lengte, dis dat sy my inspireer het. Haar storie, fiktief of nie. Dat mens soms nie moet wag vir 'n held om jou lewe te kom red nie, maar dinge terug na basics neem, en self opstaan om dinge te verbeter. Sy het nie gewag dat 'n soldaat of 'n president of iemand haar kom red van die slang, sy hett bloot net gedoen wat sy elke dag gedoen het, 'n pot gekook, maar net een stap verder gedink. Ons is ons eie held(in), en dalk klink ek feministies, maar hierdie fiktiewe vrou het my hart gesteel, en laat besef dat ons nie 'n ruiter op 'n wit perd nodig het nie, maar eerder ons eie avontuur kan beplan, te voet, of te perd - maar op ons eie terme!

So tot ons volgende avontuur,

Fique orgulhoso!

LM